MAIL 2005

Oktober 2005

Aan alle sponsors en andere geïnteresseerden,
Inmiddels ben ik alweer zo'n 3 maanden weg en dus wordt het weer de hoogste tijd om iedereen te informeren over de stand van zaken in en rond het kinderhuis.
Na mijn terugkeer in juni bleek dat er inmiddels ruim 150 kinderen in het huis wonen. Ook is er nu een aantal hele jonge kinderen aanwezig. De jongste is pas 2,5 jaar. Net als vele andere kinderen kan zijn moeder niet voor hem zorgen en tegelijk werken. Voor de medewerk(st)ers levert dit veel extra werk op want deze kinderen moeten gewoon verzorgd worden. Helpen bij het eten, wassen, naar school brengen en vul zelf maar in. Ze zijn ook nog niet zindelijk hetgeen weer veel was met zich meebrengt. Toen de dames "W en W" in juli het huis bezochten, kwamen zij tot de terechte conclusie dat een wasmachine geen luxe maar een noodzaak is. Dankzij een paar donaties heb ik inmiddels een machine kunnen kopen die 12 kg was per keer kan behappen. Wanneer dit een succes blijkt, zullen we er misschien een 2e machine moeten kopen. Een wasmachine kost hier 10.000 baht (200 euro). Er zit geen verwarmingselement in want er wordt hier met koud water gewassen.
Een paar weken geleden hebben we vrij veel zieke kinderen gehad. De belangrijkste oorzaak was de regen die met bakken naar beneden kwam. Alles wordt dan erg vochtig en de kinderen leven vrij dicht op elkaar zodat virussen e.d. makkelijk worden doorgegeven. Een voordeel van de regentijd is wel dat er veel insecten zijn die door de kinderen worden gevangen en verkocht. Een lekker torretje of rups levert 1 baht op. Het is onvoorstelbaar wat ik allemaal aan kruipdier heb voorbij zien komen. Wat verder opvalt, is dat de meeste kinderen precies weten wat eetbaar is en wat niet. Voor mij is overigens het meeste niet eetbaar; tot groot vermaak natuurlijk van de kinderen die wel alles eten.
Bijna wekelijks wordt de markt bezocht waar met name kleding en verzorgingsmiddelen worden gekocht. Ook hebben we een aantal matrassen gekocht want slapen op de betonnen vloer is ook niet alles. Mogelijk goed voor de rug maar slecht voor de spieren. Over enkele weken probeer ik naar een grensstadje te gaan om daar winterjassen (ja in Thailand!) te kopen. Het scheelt aanzienlijk in prijs. Voor 2 euro (100 baht) is daar een winterjack te koop - made in China of Myanmar -. Een paar dames van mijn guesthouse in Chiang Mai zamelen ook kleren voor het tehuis in. Mijn maat heb ik er overigens nog niet bij gezien.
Daarnaast blijft er (veel) geld nodig om de kinderen gewoon te ondersteunen met allerlei zaken zoals geld voor school. De ouders moeten, afhankelijk van in welke klas ze zitten, een bijdrage leveren. Dit loopt van 100 baht (2 euro) voor de jongste tot 800 baht (16 euro) voor de hoogste klassen. In principe is onderwijs gratis maar de bijkomende kosten blijven voor rekening van de ouders, wanneer de kinderen die overigens nog hebben. Inmiddels heeft het kinderhuis de beschikking over een nieuw transportmiddel waarmee de kinderen naar school gebracht kunnen worden. De -vrachtwagen concurreert met mij wie de oudste is en ik denk dat ik verlies. Onder dat kreng zit een motor en het beschikt over een stuur en remmen. Daarmee is geloof ik alles gezegd. Er zit dus ook geen benzinemeter in waardoor ik al 3 keer stil kwam te staan, ondanks het feit dat ik van te voren had gevraagd of er nog voldoende benzine was. Maar het houdt de zaak in ieder geval wel lekker spannend.

Een verandering die staat te wachten is het verplaatsen van het varkensterrein. Zij groeien niet of nauwelijks. Dit komt weer doordat het veld waarin zij staan veel te groot is waardoor zij te veel lopen. Voor de varkens is dit wat leuker maar voor de kinderen die uiteindelijk het vlees krijgen minder. Kleinere varkens betekent (nog) minder vlees en dat met meer kinderen om te verdelen. We hebben de zaak uitvoerig bekeken en zijn tot de conclusie gekomen dat we moeten overgaan tot wat kleinere varkenshokken die we op een ander stuk van het terrein gaan bouwen. Dit is ook noodzakelijk omdat het huidige onderkomen in een soort dal ligt dat in de regentijd bijna onbereikbaar is. Ik zal er op toe blijven zien dat de hokken voldoende ruim worden. Er zijn trouwens wel 12 biggetjes geboren waarvan er helaas 2 vroegtijdig zijn gestorven.
Verder willen wij ook gaan beginnen met het houden van kippen. Alleen maar - een beetje- varkensvlees is te eenzijdig. Kippen zijn betrekkelijk eenvoudig te houden hoewel ook hier in Thailand de vogelgriep voorkomt. Om wekelijks zo'n 60 kg kippenvlees te krijgen zullen we ca. 50 kuikens a 10 baht moeten kopen. Het opfokken duurt ongeveer 7 weken. Aan voer denken we 4 a 5 baht per week per kip kwijt te zijn. 1 kip gaat in totaal zo'n 42 baht kosten en kan ongeveer 1,25 kg vlees opleveren.
Tot slot nog een leuke mededeling. Mijn buren - in Nederland - hebben ter gelegenheid van een speciale gebeurtenis een website gemaakt. Daarmee proberen zij mensen te informeren over het kinderhuis.

Een kip sponsoren is mogelijk voor 1 euro per kip. Dit kan via postbank 4670204 t.n.v. hilltribes children, Hooftstraat 66 te Dordrecht.
Doneert u liever contant dan kan dat bij ondergetekende of natuurlijk bij Jeanne.

Bedankt voor uw aandacht, donaties en tot november.

Joop Rieff

Rekeningnummer NL85INGB0004670204 e-mail hilltribeschildren@outlook.com
De Stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als Algemeen Nut Beogende Instelling(ANBI)